DDA to skrót od słów Dorosłe Dzieci Alkoholików. Określenie to odnosi się do osób, które wychowywały się w rodzinie gdzie przynajmniej jedno z rodziców/opiekunów było uzależnione od alkoholu. Jak łatwo zauważyć, dorastanie w tak specyficznych okolicznościach niejako automatycznie generuje potrzebę dostosowania swoich zachowań do sytuacji. Mowa tu przede wszystkim o wzmacnianiu konkretnych cech, zachowań, a nawet emocji, które umożliwiały dziecku codzienne funkcjonowanie. Niestety, tak trudne doświadczenia z przeszłości są w stanie wywrzeć znaczące piętno na psychice, które w dorosłym życiu przyczynia się do powstawania problemów na tle emocjonalnym, jak również znacząco utrudnia utrzymanie relacji międzyludzkich. Osoby z syndromem DDA zmagały się w dzieciństwie z uczuciami takimi jak bezradność czy wstyd, w związku z czym w dorosłym życiu kształtuje się u nich syndrom wyparcia. Dodatkowo często usprawiedliwiają oni zachowania rodziców lub starają się racjonalizować ich postawę.
Dla kogo terapia DDA?
Wbrew pozorom nie wszystkie osoby, które w dzieciństwie zmagały się z problemami wynikającymi z uzależnienia alkoholowego rodziców będą zmagały się z syndromem DDA. Ten typ leczenia stosowany jest wyłącznie u pacjentów, którzy zauważają u siebie różnego rodzaju problemy emocjonalne takie jak:
- uczucie niepokoju i napięcia emocjonalnego
- drażliwość
- problemy z koncentracją
- częste martwienie się o przyszłość
- poczucie niskiej wartości, a nierzadko również wstydu
- tendencja do negatywnego myślenia
- brak wiary w swoje umiejętności
- strach przed popełnieniem błędu, który generuje wycofanie
- zdarza się, że pojawiają się objawy somatyczne takie jak np. różnego rodzaju lęki
Jak zostało to już wspomniane, osoby z syndromem DDA w życiu dorosłym często zmagają się z trudnościami w relacjach z otoczeniem, w tym:
- brakiem umiejętności definiowania własnych emocji
- strachem przed wejściem w związek oraz problemami z jego utrzymaniem
- nieumiejętnością czerpania radości z bycia w bliskiej relacji
- nadodpowiedzialnością wobec innych osób, jak również problemami z pełnieniem roli rodzica
- nieumiejętnością dochodzenia do porozumienia z otoczeniem,
- wchodzenie w destrukcyjne relacje
- nieumiejętność stawiania zdrowych granic w relacjach z ludźmi
- poddawanie się manipulacjom ze strony innych ludzi